“Het betreft de ervaring iets mee te maken waarvan men tegelijkertijd de indruk heeft het al eerder te hebben meegemaakt, terwijl men weet dat, dat niet het geval is.”
Een gevalletje: “Dit heb ik gedroomd!”. Er heilig van overtuigd zijn dat je dit eerder hebt meegemaakt. Mij overkomt het in vlagen. Zodra ik een keer een déjà vu heb gehad, overkomt dat mij in één week nog minstens 3 keer. Ik kan er geen vinger op leggen hoe dat precies kan. Hoe ik de eerdere situatie heb meegemaakt is altijd in een droom. En daarom sta ik zo versteld van het fenomeen déjà vu. Is het echt een psychologische verschijning? Of dromen we stiekem de toekomst?
Zo was er ooit de serie Flash Forward. In die serie kreeg de hele wereld een blik op de toekomst. Alle mensen waren flauw gevallen en kregen tijdens de black out een kijkje in hun toekomst. Zodra ze een zwart beeld zagen wisten ze dat ze dan niet meer zouden leven op dat toekomstige moment. De fantasie van de schrijvers sloeg misschien op hol, maar ergens zit er toch wel een soort waarheid in. Is het werkelijk gek om te denken dat we de toekomst kunnen zien?
Als ik een déjà vu heb, ben ik ervan overtuigd dat ik dit eerder heb gedroomd. Totdat ik zelf zeg: “Ik heb een déjà vu”. Precies dan stopt de déjà vu. Toch zweer je daarna dat het je eerder is overkomen. De woorden die worden gezegd, de manier waarop iedereen zit/staat, letterlijk alles is precies zoals je het eerder hebt gezien.
En dan kom ik op de welbekende zin: “Dat is mijn droom!”. Er zijn twee verschillende dromen. Dromen die je droomt en dromen waarvan je hoopt dat die uitkomen. Maar over de één heb je een soort controle en over de ander niet. Verwachtende dromen, zo noem ik ze maar even, zijn dromen zoals het winnen van een Oscar of wereldberoemd worden. Een groot doel waar je naar toe werkt, bewust. Maar een onbewuste droom is een droom, die je maakt tijdens je slaap. Iets waar je geen controle over hebt. Tuurlijk zijn er mensen die, zodra ze weten dat ze dromen, wel enigszins controle kunnen hebben op de droom, maar het merendeel kan dit niet.
Stel je nou eens voor dat alles in je leven al is vastgesteld. Je moet het alleen nog maar meemaken. Je dromen zijn indicaties van wat je moet doen. Had ik ervan gedroomd dat ik een single zou uitbrengen? Misschien wel. Vroeger heb ik vast wel een keer gezegd dat ik later beroemd wilde worden. Maar was dit dan een verwachtende droom, of had ik dat al onbewust gedroomd? Als kind zeg je vaker wat je later wilt worden. Misschien komt dat wel omdat dan onze fantasie groter is en dat we dan groter dromen. Zijn die dromen dan de toekomst? Is er al een pad voor jou klaar gelegd?
“Volg je dromen”, die hoor je ook vaak. Zo gek klinkt die uitspraak nu niet meer. We leven ons leven en dromen wat we dromen. Of die twee veel verband met elkaar hebben is aan jou de keuze. Durf je je dromen te volgen? Of volg je je dromen? Hoe dan ook ben jij de beslissende factor. Jij beslist wanneer jij zegt: “Ik heb een déjà vu!”.
