Blogs vond ik altijd maar een beetje saai.
Ik bedoel: wie wil nou weten wat iemand te melden heeft?
Maar toen kwam ik erachter dat ik eigenlijk wel veel onzin vertel op Twitter. Dus waarom niet in een blogvorm? Op Twitter heb je maar een maximum aantal tekens, hier niet. Toen ik ’s nachts tegen mezelf begon te praten op Twitter vond ik dat eigenlijk best wel sneu. Maar iemand reageerde hierop dat ik een column moest starten. Dus zijn jullie klaar voor mijn portie onzin? Blijkbaar wel….anders las je dit niet.
Een ‘loner’, zo voelde ik mij de afgelopen dagen. Met Koninginnedag ging ik in mijn eentje naar Groningen. Het was er zeer druk, maar er was genoeg te doen. Het verbaasde me weer dat er veel mensen met blikjes/flesjes bier in de stad rondlopen. Terwijl dit eigenlijk helemaal niet mag. De politie deed ook niks toen ik met mijn blikje bier langsliep. Blijkbaar mag het wel…ofzo?!
Hoe dan ook: ik voelde mij alleen. Aan de andere kant was er wel genoeg avontuur. De avond ervoor zelfs nog. Ik ging bij een Dixie toilet naar de wc terwijl mijn broertje stond te wachten. Toen ik uit de nogal rare wc kwam (je kon het niet doorspoelen en er was geen licht) stonden twee ‘Rotterdammers’ tegen hem te kletsen. Dronkenpraat. Ze gaven hem drie bekers met drinken “Hier hou ff vast, joh!”. En begonnen naast hem spontaan te wildplassen. Ik bleef op een afstand terwijl ik mijn broertje nogal onwennig om hem heen zag kijken.
Gisteren heb ik opgenomen op school. Maarja omdat er amper iemand was ging de school ook nog eerder dicht. Ik wist niet meer wat ik moest doen (normaal gesproken blijf ik tot sluitingstijd op school). Totaal ontdaan van de situatie ben ik maar gewoon naar huis gegaan, waar ik wederom niemand aantrof. Voor de mensen die niet weten op welke school ik zit: ik zit op de Academie voor Popcultuur waar ik Muziek studeer. Over een paar maanden ben ik alweer op de helft van mijn studie! En dat besef ik mij nog niet helemaal… De rest van de avond heb ik maar een liedje opgenomen in mijn eigen studio. Niet super kwaliteit maar ach…
Vandaag ging ik alleen naar de stad Leeuwarden. De stad waar ik nu al zo’n 1,5 jaar woon. Hiervoor woonde ik in Veendam bij mijn ouders. Daar heb ik twaalf jaar gewoond. En die twaalf jaar daarvoor woonde ik in Zwolle, waar ik geboren en getogen ben. Of ik over 10 jaar weer ga verhuizen? Dat weet ik niet. Ik vind het nu wel prima in Leeuwarden. Elke keer als ik terug kom en ik zie de Achmea toren krijg ik toch zo’n thuisgevoel.
Ik liep dus in de stad. Ik was op zoek naar enkelsokken en naar van dat pritt kauwgum achtig spul. De enkelsokken omdat ik graag in mijn mooie schoenen wil lopen met een korte broek maar ook niet met mijn blote voeten. Dat pritt spul heb ik nodig om onze poster van de chimps op te hangen. Die viel de laatste paar maanden spontaan van de muur. Terwijl ik de winkeltjes afstruin met mijn slippers en korte broek zijn er genoeg mensen die bedenkelijk naar mij kijken. De Xenos mevrouw was zelfs jaloers dat zij geen slippers kon dragen. Na een paar uutjes had ik het wel voor gezien. De vietnamese loempia smaakte trouwens vet goed.
Naar mate deze blog groter wordt vind ik wel genoeg onzin voor vandaag. Ik ga zo maar even wat avondeten scoren…. hopelijk niet alleen? Want zelfs thuis ben ik alleen. Ja ik heb een zwaar leven… Nee hoor absoluut niet!
Tot de volgende keer!
x Tammy